„Pamiętam, że w szkole …”. O znaczeniu wątków autobiograficznych nie tylko dla studentów polonistyki – ich autorów

The author of the article begins with a discussion of how specialists in the field understand the term “autobiography” and what its role is. Then, she presents the results of an analysis of autobiographical elements present in texts by 136 students starting Polish studies. In analysing the collected works, she diagnoses the places and attitudes of students who referred to stories from their own school lives, their considerations about their teachers’ ways of perceiving pupils, and the purpose of such texts. She also indicates the roles of emotions and the recollections of the personal past in creating school memories, and developing various ways of thinking about pupils, teachers, and literature. In treating those texts as diagnoses of the problems of school and school Polish education, she discusses the importance of such observations for their authors, readers and for school and university education.Autorka artykułu wychodzi od rozważań na temat rozumienia terminu „autobiografia” przez znawców tematu i jej roli. Następnie przedstawia wyniki analizy wątków autobiograficznych, obecnych w pisemnych pracach 136 słuchaczy rozpoczynających studia polonistyczne. Analizując zebrane wytwory, podejmuje się próby zdiagnozowania m.in. miejsca, postaw słuchaczy nawiązujących do historii własnego życia szkolnego, ich namysłu nad nauczycielskimi sposobami postrzegania uczniów i celu takich zapisków. Zwraca też uwagę na rolę emocji oraz pamięci indywidualnej przeszłości w tworzeniu wspomnień szkolnych, rozwijaniu rozmaitych nawyków myślenia o uczniu, nauczycielu, literaturze. Traktując owe zapiski także jako diagnozę problemów szkoły i polonistyki szkolnej, pisze o dużym znaczeniu takich refleksji dla ich autorów, odbiorców oraz dla edukacji szkolnej i uniwersyteckiej